|
|
Hoe langer ik dit werk doe, hoe meer ik merk dat de problemen die wij zelf ondervinden in het dagelijks leven, en de problemen waarmee onze dieren kampen, eigenlijk voortkomen uit een verlies van verbinding met de ziel.
|
We zouden er namelijk vanuit mogen gaan dat, wanneer voorzien van alle primaire levensbehoeften, alle levende wezens vrij van structurele stress door het leven kunnen gaan. Het functioneren van lichaam en geest, en het gedrag, zouden dan volledig in overeenstemming zijn met de essentie, de ziel. In de ziel, verbonden met Het Grotere Geheel, ligt namelijk alle informatie besloten die nodig is in het leven. Hiermee verbonden is het leven in de basis dus ‘een eitje’.
|
Kijk maar hoe de dieren in het wild functioneren. Bij tijd en wijle ervaren ze wel stress, bijvoorbeeld als ze moeten vluchten voor een roofdier bijvoorbeeld. Maar eenmaal ontsnapt, schudden ze zich een keer uit, en gaan verder waar ze gebleven waren.
|
Echter, wijzelf en veel dieren die wij houden vertonen gedrag of symptomen, die erop wijzen dat deze verbinding er niet is. Mens en dier vertonen gedrag dat henzelf, vaak keer op keer, schade toebrengt in de vorm van stress en/of fysieke klachten. De fysieke symptomen wijzen op een niet in harmonie functioneren van de complexe lichamelijke processen. Deze lichamelijke processen zijn namelijk dermate complex en op elkaar gefinetuned dat wetenschappers niet anders kunnen concluderen dan dat er iets is in de vorm van een natuurlijke intelligentie, die hiervoor zorgt.
|
De oorzaak van het verlies aan verbinding met de ziel komt voort uit het gegeven dat wij mens, maar ook de dieren die wij houden, vaak al geboren worden met de gevolgen van de trauma’s van de voorouders. In het verlengde daarvan worden in de jeugd ervaringen opgedaan die soms haaks staan op de ervaringen die we zouden moeten opdoen om geheel in welzijn en stabiliteit de grote wereld tegemoet te treden.
|
Het maakt dat in het lichaam primair gaat reageren op gebeurtenissen. Soms zijn we ons hiervan bewust en voelen we ons dan machteloos om het anders te doen. Vaak zijn we ons hier geheel niet van bewust, maar komen dan wel telkens weer verzeild in eenzelfde onprettige situatie. Hetzelfde zien we bij de dieren. Dezelfde primaire reactie bij gebeurtenissen.
|
Het leidt ertoe dat de ziel als het ware wordt overruled door deze primaire fysieke/mentale respons op een gebeurtenis. Mens en dier handelen niet meer in overeenstemming met hun ziel, hun dieper weten simpelweg omdat we dat niet geleerd hebben maar ook vanuit een fysiek perspectief niet meer kunnen.
|
In healings zien we dat deze verbinding wordt hersteld. Gezien de complexiteit van lichaam en geest, gaat dit stapje voor stapje. En in het herstel van deze verbinding zijn mens en dier steeds beter in staat om het anders te doen, op basis van een dieper weten. Vaak duidt dit zich bij de mens in een vorm van doen waarvoor de mens geen woorden heeft. Hij heeft het gewoon zo te doen.
|
Bij het dier zie je dat hij steeds meer in overeenstemming met zijn authentieke zelf kan handelen. Soms is dat in eerste instantie op andere vlakken dan ‘het probleem’. Dan zie je bijvoorbeeld bij de hond dat hij sneller herstelt na een stressvolle situatie, makkelijker in contact blijft en aanhankelijker/speelser wordt. Bij het paard zie bijvoorbeeld een herstel van de verbinding met de kudde, en de mens, dat mentale blokkades zich oplossen en zij zich makkelijker gaan bewegen. Omdat fysieke klachten vaak ‘end of pipe zijn’, er is al van alles aan de hand met het dier voordat de fysieke symptomen zichtbaar worden, duurt het vaak even voordat ook de fysiologische processen zijn hersteld.
|
Wanneer de verbinding met de ziel bij het dier zich gaat herstellen, zie je vaak dat bij de mens ernaast dit ook mag gebeuren om het proces volledig te laten plaats vinden. Daarmee zijn ‘de problemen’ bij of met het dier eigenlijk geen problemen, maar eerder vaak een mogelijkheid van de mens en het dier een stap in de eigen ontwikkeling te maken. We ontwikkelen ons alleen als we iets te overwinnen hebben. En zo zouden we ook naar de ‘problemen’ met onze dieren kunnen kijken en onszelf afvragen: op welk vlak wordt ik op dit moment uitgedaagd? Wat mag zich bij mij ontwikkelen?
|
Vanuit deze vraag is ‘Tweeheid’ ontstaan. Een sjamanistische training die eigenlijk geen actieve training is, maar telkens een gelegenheid voor mens en dier om zich op een passieve te laten verbinden met de ziel. Ieder afzonderlijk en in een gezamenlijkheid. Wat er dan ontstaat is een nieuwe verbinding met elkaar vanuit individuele verbondenheid met de ziel. Want op zielsniveau zijn alle levende wezens met elkaar verbonden.
|
De 7-daagse training ‘New Medicine’ is eveneens geen training op de manier zoals wij dat kennen in de vorm van ‘doen’. In 7 dagen laat je eigenlijk je lichaam en geest zich weer afstemmen op de ziel. Dit vindt plaats langs de 4 kenmerken van de geest: vermogen tot zelfreflectie, zich te overstijgen, te weten en in het ‘hier en nu’ te zijn. En de 3 kenmerken van de ziel: verbinding met het grotere geheel, gestalte gevend in het lichaam en hierin de gewaarwording van eenheid.
|
Voor meer informatie kun je terecht op:
|
|
|
|
|
|
|
