Hoi abonnee,

Deze twee woorden komen vaak terug in mijn antwoord op mails die ik krijg. Het bezorgen van innerlijke rust bij de mens en bij het dier en hun samen.

Innerlijke rust ontstaat door het wegnemen van dat wat de onrust veroorzaakt. Maar wie neemt dit weg? Ik? Of is het een proces dat zichzelf doet als je het de ruimte geeft. En hoe kan dat dan?

Het zijn vragen die mij dagelijks bezig houden en waar ik eigenlijk nog niet echt antwoord op heb. Behalve dan dat het ‘iets’ waar wij allen deel van uitmaken voortdurend streeft naar harmonie op een chaotische manier.

Ik kan geboeid kijken naar de beelden van de hoge luchtstroom en hoe hij voortdurend verandert. Alsof hij ernaar streeft de verschillen tussen hoge en lage druk op te heffen maar daar ook weer tussendoor stroomt. Het zijn weliswaar computermodellen die dit beeld creëren maar het is fascinerend om naar te kijken. En dan zien we alleen nog maar Europa, maar dit speelt zich af overal in de atmosfeer en in de oceanen. Voortdurende stroming, een oneindige beweging van alles.

Het sleutelwoord hierin is Harmonie. Alles streeft naar harmonie in de vorm van voortdurende stroming van alles. Punt is dat wij dit maar zelden zo beleven omdat onze aandacht wordt opgeëist door aardse zaken. Althans, zo lijkt het. Want het is mijn ervaring dat die aandacht juist wordt opgeëist door die aardse zaken omdat we hier de harmonie zoeken en willen bewerkstelligen. De juiste baan, de juiste plek om te wonen, de juiste dieren, de juiste mensen om je heen. Als je goed kijkt zijn we voortdurend aan de bak terwijl het leven zich achter de schermen voltrekt. We krijgen er geen vat op en zullen dat nooit krijgen. En dat hoeft ook niet. Want het doet zichzelf, dat leven. De gebeurtenissen die ons leven bepalen overkomen ons. Vaak tegen wil en dank.

Hoe graag we ook willen, er is nu eenmaal geen oorzaak en gevolg. Ook niet als het gaat om het lichamelijk functioneren. We kunnen met behulp van de techniek wel zien WAT er gebeurt in een lichaam, maar HOE, daar kunnen wij onze vinger niet op leggen.

Als we als het gaat om het leven en alles dat we daar in tegen komen, of als het gaat om de fenomenen bij ons dier die we vaak definiëren als ‘een probleem’ om onze vinger erachter te kunnen krijgen, we zijn uiteindelijk aangewezen op ‘de chaotische stroming van alles’ en de harmonie waar die stroming uit voortkomt. Vanuit dit besef kunnen we niets anders doen dan ons daardoor te laten leiden door een buitengewoon behulpzaam instrument: intuïtie. En dat geldt voor mens èn dier. Eigenlijk zijn die laatste daar in principe beter in dan wij, omdat zij zich niet laten leiden door denkbeelden en concepten. En wij zijn zelf ook op ons krachtigst wanneer we alle denkbeelden en concepten terzijde schuiven, oftewel, stoppen met denken. En beginnen te doen vanuit intuïtie en spontane ingeving.
Op het moment dat ik sjamanistisch werk met paarden, FLOW genoemd, bewegen de paarden zelf intuïtief en ik beweeg er op dezelfde manier tussendoor met mijn drum. Voortdurend het harmonisch veld dat er al is bekrachtigend. Ondertussen komen er obstakels voorbij en wordt eigen kracht en verbinding van de persoon tot stand. Tegelijkertijd.
Er is een mogelijkheid om dit najaar nog een FLOW te organiseren voor de liefhebbers. Dus als het je interesse heeft kun je je hier aanmelden:
Verder is er nog de Sjamanistische retraite die 8 oktober begint. Ook hier wordt gewerkt in het harmonisch veld om obstakels in jouw eindeloze stroom te laten verdwijnen. Kijk hier voor meer informatie:
Bedankt voor het lezen.

Hartelijke groet,
Eduard