|
Regelmatig wordt mij gevraagd een heling te doen bij een paard die bepaalde fysieke klachten heeft. Het kan zijn dat het dier chronisch 'peesproblemen' heeft, of een gebitsprobleem zoals EOTRH. Dat laatste is een afkorting van een medische diagnose. Ik zal jullie de volledige benaming besparen maar het beschrijft simpelweg het proces, namelijk tandresorptie. Hij wordt voornamelijk gezien aan de snijtanden bij IJslanders. Het kan ook zijn dat het dier chronisch vermagert of leverproblemen heeft.
|
Zoals bij alle chronische klachten stel ik mij telkens de vraag: 'hoe kan het dat een dier dat gewend is te leven onder soms barre omstandigheden, op de vlucht moet kunnen slaan voor prooidieren en er miljoenen jaren over heeft gedaan om helemaal 'paard' te zijn, dergelijke gezondheidsklachten ontwikkeld? In de basis is dat toch wonderlijk? Wanneer een paard zich verstapt, verdraait of struikelt kan ik mij een peesblessure wel voorstellen, maar toch, hoe komen die benen zo kwetsbaar? Hoe kan het zijn dat IJslanders ineens hun snijtanden beginnen te resorberen? Waar haalt een paard leverproblemen vandaan, tenzij hij langdurig bepaalde toxische kruiden heeft binnen gekregen, of zware metalen?
|
Het is een open vraag en ik waag mij er niet aan om hier een klinklaar antwoord op te geven. Wat mij wel opvalt is dat wanneer ik met een dergelijk paard aan het werk ga ik eigenlijk altijd trauma's tegenkom, en daarmee in meer of mindere mate emotionele blokkades. En niet geheel toevallig zijn die blokkades vaak ook te ervaren op de plek waar het fysieke probleem zich openbaart. Of, zoals bij peesproblemen, zien we de emotionele blokkade op het derde chakra dat voor eigenheid staat. Het trauma speelt zich dan af rond het al dan niet respect hebben voor de intrinsieke waarde van het dier. De lever zit in het gebied van het derde chakra en gewrichten en pezen zijn weer energetisch verbonden met de lever.
|
Hoe dan ook, paarden met chronische klachten waar ze zich maar niet van lijken te herstellen kampen eigenlijk telkens ook met een emotionele blokkade. Het zijn paarden met een trauma waarvan we zo op het eerste gezicht het 'getraumatiseerd zijn' niet herkennen of vermoeden. Zo kan een paard getraumatiseerd zijn door te vroeg spenen, door ooggetuige te zijn mishandeling of sterfte, eenzaamheid, import vanuit een ander land, geboorteproblemen enzovoort. We kunnen ons daar niet altijd iets bij voorstellen omdat wij over een ander perspectief op het leven dan paarden beschikken. En hun behoeften zijn anders dan de onze.
|
En op zich is het niet verwonderlijk dat wanneer een paard een emotionele blokkade heeft, dit fysiek gestalte krijgt in lichamelijke klachten. Want lichaam en geest is van eenzelfde laken een pak, ze zijn één. Energie is weer materie weten we van Einstein en zo is de cirkel weer rond. Althans, eigenlijk niet echt als we de cirkel zien voor heelheid en eenheid. Ergens zit in die cirkel juist een 'bug' en blokkade, waardoor het niet vrij door die cirkel, die eenheid, kan stromen. Die eenheid wordt door het dier niet ervaren en ontwikkelt lichamelijke klachten. Vaak zien we dan ook gedragingen waarvan we dan achteraf pas zeggen 'ha, dat is inderdaad zo!'. Hij sloot zich inderdaad af, ik kon hem inderdaad niet benaderen, hij probeerde mij altijd te bijten of stond apart van de kudde. Dus ergens hebben we de emotionele blokkade wel waargenomen bij het paard.
|
|
Helingen nemen in ieder geval de blokkade weg. En, ook wel fijn voor het dier, kan hij of zij zichzelf helemaal weer gaan ervaren waardoor er een welbevinden ontstaat. Het bewustzijn opent zich weer voor zijn hele omgeving, ook voor jou. Hij of zij begint zich weer helemaal paard te voelen. En al dan niet met nog wat ondersteuning op het vlak van kruiden, kan het lijf zelf ook weer helemaal gaan functioneren zoals het is bedoeld. En soms zie je dan dat processen die te boek staan als chronisch en progressief, stoppen en er zelfs verbetering kan ontstaan. De magie van het lichaam!
|
|
|
|
Schoon schip
|
|
Meer dan anders kun je in deze tijd door de omstandigheden uitgenodigd worden om in je eigen kern te gaan. Nu zijn er in elk leven altijd wel momenten te vinden dat je uit je centrum wordt getrokken. Maar in 2021 wordt er wel erg aan onze poort gerammeld. De crisis waar op dit moment doorheen rollen kan veel oud zeer naar boven doen komen, soms zelfs uit vorige generaties. We zijn ons daar niet altijd van bewust. De omstandigheden zijn van dien aard dat we makkelijk ons innerlijk gezwabber hieraan kunnen toeschrijven. Toch, als we er goed naar kijken, dan kan het gaan om allerlei structuren die al een tijdje op hun plek zaten, maar zich nu beginnen te wreken. Sommige lijken zo vanzelfsprekend dat we ze als 'eigen' zijn gaan beschouwen. Maar is dat ook zo? Is bijvoorbeeld 'goed' en 'fout' eigen of aangeleerd? Want als we er van uit gaan dat we allemaal doen wat we kunnen, en als we de dingen anders zouden kunnen doen, dat we dit allang hadden gedaan, dan bestaat er toch geen 'goed' of 'fout'. En wie bepaalt dat dan? Ja vroeger je ouders, later de juf op school, en weer later de docent op de vervolg opleiding. Voldoende of onvoldoende maakte of je doorging of niet. Maar nu? Ten aanzien van wat je doet? Is daar een 'goed' of 'fout'? En wie bepaalt dat dan? En vanuit welk perspectief?
|
Mocht je ergens het gevoel hebben uit je eigen centrum te zijn, verward en niet meer wetend wat te geloven en wat niet. Dan is het tijd om schoon schip te maken. Want blijkbaar zitten er structuren op hun plek die zorgen voor twijfel en verwarring. Dan is het tijd om af te zakken naar je eigen kern en je daarmee te verbinden. Met een traject van helingen voor zolang als passend lijkt met een interval dat voor jou klopt kun je schoon schip gaan maken.
|
Mail mij of bel mij om dit te verkennen.
|
|
|
|
|
|
|
