Vandaag was ik bij een paard waar ik vorige week ook al bij was geweest. Het oorspronkelijke verhaal was in eerste instantie dat het dier voortdurend met zijn hoofd ergens tegenaan schuurde, tot bloedens toe. Ook buiten was hij voortdurend met zijn hoofd aan het zwaaien. Destijds was het een heksenketel in het hoofd waarbij helingen rust brachten en hij handelbaarder werd.
Vorige week werd ik opnieuw gevraagd naar dit paard te kijken. Inmiddels stond hij vaak met zijn lijf te schuren waardoor er beschadigingen ontstonden, onder andere aan zijn hals. Klinisch bloedonderzoek wees uit dat het dier 18 allergieën had tegen de meest uiteenlopende zaken. Vorige week nam ik bij het paard waar dat er een forse blokkade voor in de buik zat ter hoogte van zijn 3e chakra. Het is meestal de plek waar de overleving tot uiting komt. In het gebied ligt onder meer de lever waardoor dergelijke paarden slecht kunnen ontgiften.
Vandaag werd opnieuw mijn aandacht naar de buik getrokken. Eenmaal aan het werk merkte ik opnieuw hoe het paard spanning had in het hoofd en het lijf en na enige tijd kwam er een heftige innerlijke paniek vanuit de onderbuik naar boven die mocht afvloeien. Daarna ontstond er diepe rust.
De eigenaar vertelde dat de vader redelijk hoteldebotel gedrag vertoonde en diverse aandoeningen had. Ook een andere nakomeling van deze vader vertoonde kolder en diverse fysieke klachten. Het verklaart waarom ik geen duidelijke aanleiding vond voor de diepe angst. Hij was doorgegeven door de vader en waarschijnlijk ook weer door de vader van de vader. Kortom het paard was ermee geboren.
De belangrijkste aspecten hierbij zijn de spanning in het hoofd waardoor het dier zichzelf en zijn omgeving niet bewust kan waarnemen. En de diepe angst onderin de buik ter hoogte van het tweede chakra. Je zou kunnen stellen dat deze diepe angst de oorzaak is van de spanning in het lijf en in het hoofd en een beperkt zelfbewustzijn.
Ter vergelijking: een paard dat helemaal senang is heeft een bewustzijn waarmee het dier zichzelf waarneemt, de kudde waarin hij zich bevindt en de individuele dieren. Maar ook de plek waar hij zich bevindt, de omgeving tot zover het oog reikt en de jaargetijden worden vanuit een paard-eigen bewustzijn waargenomen. Op die manier kan het dier in harmonie functioneren ten opzichte van zichzelf, de dieren om hem heen en zijn omgeving. Het is passend bij de oorsprong van het paard als steppedier.
En daar zit de crux. Bewustzijn dient ertoe in harmonie te leven met zichzelf en de omgeving, met alles wat zich daarin bevindt. Door met het bewustzijn afwijkingen van deze harmonie waar te nemen, onderneemt het paard de actie die nodig is om deze harmonie te herstellen.
Als hij dat kan. Want als er een diepe angst uit vorige generaties in het dier zit, lukt het hem niet om deze harmonie te herstellen. En een disharmonie op bewustzijnsniveau vertaalt zich in disharmonie op energetisch en daarmee fysiek niveau. En dit kan dan weer gestalte krijgen in disharmonie van de afweer en de ontgifting. Je zou kunnen stellen dat ‘niet in harmonie zijn met je omgeving’ zich fysiek uit in overreactief reageren op alles wat uit die omgeving komt. Dus ook op stofjes die van nature in die omgeving voorkomen.
In mijn beleving zouden we bij veel aandoeningen en gedragingen ons af mogen vragen wat maakt dat we dit waarnemen, in plaats van de fysieke oorzaak proberen te achterhalen. Want is het niet verwonderlijk dat een organisme dat zo complex is, en waarin alles door de miljoenen jaren heen zo op elkaar is afgestemd geraakt, plotseling iets begint te vertonen dat wij anno 2023 allergie noemen? Een organisme die zich in de baarmoeder heeft ontwikkeld tot een buitengewoon complex wezen, uit één cel, na samensmelting van de eicel en de zaadcel. Zonder dat de wetenschap ooit heeft kunnen achterhalen hoe dit kan.
Bewustzijn dient er toe dat er wordt waargenomen waar de status quo afwijkt van de harmonie zodat de bijpassende handeling kan worden bedacht en uitgevoerd. Daar waar de oorzaak van de disharmonie niet binnen het vermogen ligt omdat het van buiten wordt opgelegd of een vroegere oorsprong heeft, zal het leiden tot disharmonie van processen in het lichaam.
De centrale vraag is daarom in mijn beleving niet ‘wat moet er op fysiek niveau gebeuren om het dier weer functioneel te krijgen’ maar ‘wat maakt dat het dier uit harmonie is?’. Waardoor wordt het Bewust Zijn verstoord?
Daarmee is Bewust Zijn niet zo spiritueel meer, maar een voorwaarde voor een gezond functioneren van lichaam en geest. Voor mens èn dier!