De oude indiaan sluit zijn ogen en begint te prevelen. Hij nodigt zijn gids en zijn krachtdier uit in de vorm van een zeer oude wijze man en de adelaar. En terwijl hij enkele rituelen uitvoert met onder andere kruiden en rook, wordt de ziel aangeroepen van de mens voor hem. De kracht die vervolgens ontstaat is fenomenaal. Het is de kracht de duistere energie uit lichaam en geest jaagt en dat wat ontnomen is, weer uitnodigt gestalte te krijgen in het lichaam in de vorm van geborgenheid, veiligheid en aarding. Ondertussen krult de persoon op haar zij en laat op die manier de ziel zijn werk doen.
Onlangs werd ik gevraagd mij te buigen over een hond die met ernstige ziekteverschijnselen was opgenomen in een dierenziekenhuis. Nadat ik kon ervaren hoe het dier veel mentale stress had, kon ik ook merken hoe het dier op zielsniveau al uit het lichaam was. Toen de verbinding met de ziel was gemaakt en zich weer had verbonden met het lichaam ontstond diezelfde fenomenale kracht die het lichaam een enorme boost gaf. De volgende dag bleek het dier spectaculair opgeknapt en kon hij naar huis.
Vorige week kon ik ervaren hoe bij een Spaanse merrie de opgeslagen woede, die haar blokkeerde en waardoor zij gezonde spanning niet af kon laten vloeien, verdween zodat haar Spaanse vuur weer door haar aderen mocht stromen. Een buitengewone krachtige merrie liet zich zien.
Het is de ziel die mens en dier gestalte geeft, wanneer hij ruim baan krijgt. Met een kracht waar we met ons menselijke verstand nooit bij zullen kunnen, maar wel beperken.
We kunnen de zielskracht daarom maar beter zijn werk laten doen, door ons er vooral niet mee te bemoeien. Door NIET te doen.